یه کم راجب خود دانشگاه بنویسم از درش شروع می کنم قبل از وارد شدن باید موهات رو بکنی تو کارتت هم یادت نره چون بعضی مواقع از بینه 10 نفر به یه نفر گیر میدن اون دفه داشتم از در حراست رد می شدم مقنعم اقب بود زنه تو حراست بهم گفت مقنعت رو بکش عقب یاد اون قسمت فیلم چار خونه افتادم که ماهواره زده بودن و وقتی بهشون زنگ می زدن منصور جمالی می گفت صدای تلوزیون رو بلند کنید جالب بود واسم حالا که از در گذشتی می تونی مثل قبلت مغنه ات رو بدی عقب چون ما بچه های دانشکده بالا هستیم باید صبر کنیم تا اتوبوس بیاد بریم بالا اتوبوس میاد جمعیت 10000 نفری معجزه میشه می رن تو کسی هم بلد نیست نه رعایت قانون کنه نه صبر کنه اتوبوس بعدی بیا یه خاطره جالب ابان ماه بود منتظر اتوبوس بودم دیدم یه پیره زنه چادری داره میاد سمت من با خودو گفتم واقعا پشت کار داشته تو این سن داره درس می خونه امد طرفم گفت دخترم اتوبوس های اینجا تا کجا میره؟ من یه لحظه مخم هنگ کرد گفتم وا خوب معلومه تا سوله های بالا پیشه تربیت بدنی گفت وا ینی ازادگان نمیره من همون لحظه خندم گرفته بود زنه هم فهمید چه سوتی داده ولی بعدا واسه بچه ها که تعریف کردم کلی خندیدیم حالا دیگه بریم واسه بغیه حرفام وقتی میرسی به ایستگاه 99? بچه ها پیاده می شن انهای که می مونن می خوان برن بالا یا ازمایشگاه یا تربیت بدنی وقتی داری از در اتوبوس پیاده می شی همیشه یه چند نفر پسر یا دختر هستن که می خوان بیان سوار شن که برن بالا اگه دختر باشه که هیچی نمی گه ولی اگه پسر باشه هی مگه اینا کجا سوار بودن تو صندوق عقب یا مگن نکنه دارن از پشت سوار میشن دوباره پیاده بشن وقتی پیاده بشی به دنیای جدیدی می رسی دانشکده ما از همه دانشکده های دیگه مظلوم تره یعنی دانشکده علوم مثله یه بچه می مونه که پدرش اصلا بهش توجه نداره داشکده ما مثل زندان های مخوف می مونه اسانسور که نداره 3 طبقه هم که هست علوم 1 تا دلت بخواد دستشوی واسه برادران داره در مقابل 2 تا دستشوی واسه خواهران داره که همیشه ان یکی که طبقه 3 است درش بسته است ان یکی هم که زیر زمین است کلا 10 وجبه خوب در مقابل علوم 2(فنی قدیم) جبران کرده به خدا یه روز واسه دیدنه دوستم که تو دانشکده دامپزشکی مامائی می خونه رفتم دهنم باز مونده بود از تمیزی و قشنگی این دانشکده تازه لطف کردن کلنگ دانشکده علوم زدن دعا کنید تا ما لیسانس می گیریم به سازنش دیگه بغیه حرفام واسه بعدا...........................................................................................................................................